Short Story Saterday

‘Dag mijnheer Vos. Mijn naam is Jeroen Voorwinden. Ik ben blij dat u heeft ingestemd met het geven van een interview aan Credit, hét dagblad voor de bankwereld.’

‘Welkom mijnheer Voorwinden. Het genoegen is geheel aan mijn zijde. Mag ik u een kop koffie aanbieden?’

‘Mijnheer Vos, het heeft u de laatste tijd niet erg meegezeten. In korte tijd zijn er vier overvallen op uw filiaal geweest. Heeft u daar een verklaring voor?’

‘Het is mij een volslagen raadsel, mijnheer Voorwinden, waarom onze bank juist doelwit is van deze wrede bejegening. U moet weten dat we een zeer democratisch banksysteem voorstaan dat toegankelijk is voor het gehele volk.’

‘Mmm, zoiets begreep ik al uit de naam van de bank ja.’

‘Dan zult u er ook wel verbaasd over zijn dat juist onze bank dit moest verduren.’

‘Mijn ervaring is dat elke bank doelwit kan zijn van mensen die uit zijn op gratis geld. Kunt u mij beschrijven hoe de overvallen zijn uitgevoerd? Begint u maar gewoon met de eerste.’

‘Nou, de eerste overval was in mijn beleving de meest klassieke. Er kwamen twee mensen binnen, onherkenbaar door de bruine bivakmutsen die ze droegen. Eén van hen was beslist een man, de ander was wat ongewis, dat had ook een vrouw kunnen zijn.’

‘Zeiden ze iets toen ze binnen waren?’

‘Er is tijdens deze overval geen woord gezegd. Aan de balie werd een briefje afgegeven met de woorden “Dit is een overval. Vul deze zak met al het geld dat in de kassa’s is.” De overvallers richtten een vuurwapen op de baliemedewerkster.’

‘Wat heeft deze medewerkster toen gedaan?’

‘Die heeft, nadat ze op het overvalknopje onder de balie had gedrukt, aan het verzoek voldaan, precies zoals dat in onze protocollen staat.’

‘Hoeveel is toen buit gemaakt?’

‘Dat kan ik u vanwege het nog lopende onderzoek niet vertellen.’

‘Zijn er bij die overval nog gewonden gevallen?

‘Er is niemand lichamelijk gewond geraakt. Over psychische verwondingen kan ik u helaas ook geen mededelingen doen vanwege het nog lopende onderzoek.’

 

Hier volgt een kleine pauze. Het min-of-meer slurpende geluid op de opname doet vermoeden dat de koffie werd genuttigd.

 

‘Wat kunt u me vertellen over de tweede overval?’

‘Die overval ging erg vreemd. Wederom kwamen er twee mensen de bank binnen, uitgedost in een gewaad dat hun hele lichaam bedekte en zelfs de ogen zijn niet zichtbaar waren achter de gaasjes die er voor zaten.’

‘Droegen ze een boerka?’

‘Ik weet niet of dat de juiste benaming is voor zo’n gewaad.’

‘Dat zou kunnen betekenen dat het vrouwen waren toch?’

‘Ook de politie heeft toen deze opmerking gemaakt. Ik kan dat bevestigen noch ontkennen, door die gewaden was het onmogelijk te zien of het mannen of vrouwen waren.’

‘Is er toen wel gesproken?’

‘Jazeker. Een overvaller struikelde en viel op de grond. Nadat hij was opgestaan riep hij – want aan zijn stem te horen was het een man – “Als ik tijdens een overval vooroverval moet je meteen in de lucht schieten oen.” Daarna zijn ze meteen gevlucht, zonder iets mee te nemen.’

‘En die stem? Klonk die alsof er iemand uit een Arabisch taalgebied sprak?’

‘Daar mag ik u geen mededelingen over doen vanwege het nog lopende onderzoek.’

 

Vanuit een karaf werd nu, duidelijk hoorbaar, een glas gevuld. Hoogstwaarschijnlijk met water, het was nog te vroeg voor wat anders.

 

‘Zijn er nog bijzondere dingen te melden over de derde overval?’

‘Over de overval zelf niet zozeer. Die verliep grotendeels zoals de eerste keer. Uitzondering was dat er nu wel gesproken werd.’

‘Kunt u aangeven wat er toen precies gezegd is?’

‘De overvaller liep naar dezelfde balie als bij de eerste overval en gaf een jutezak aan de baliemedewerker, ook dezelfde als tijdens de eerste keer.’

‘Maar wat werd er dan gezegd?’

‘Ze zeiden: “hier deze zak. Is voor overval. Nu vol doen met geld!”’

‘Was hierbij ook sprake van bedreiging met een vuurwapen?’

‘Daarover kan ik u in het belang van het onderzoek geen mededelingen doen.’

‘Kunt u wel zeggen hoeveel er toen is buitgemaakt?’

‘Ook daar kan ik u niets over zeggen.’

 

Een wat langere pauze volgt. Duidelijk is tweemaal te horen dat de deur wordt geopend en weer gesloten. De voetstappen doen vermoeden dat iemand de kamer verliet en later weer is teruggekomen.

‘De vierde overval? Wat mag u daar wel over zeggen?’

‘Curieus was die. De beelden van de vorige overvallen hebben we uitgebreid geanalyseerd en we leerden dat de overvallers telkens ongeveer dezelfde route door de bank liepen. Op die looproute hebben we toen een blokje op de vloer geschroefd om de aandacht van overvallers af te leiden.’

‘Wat voor functie had dat blokje?’

‘Wat ik al zei: afleiding.’

‘Is dat ook gelukt? Dat had bij de vierde overval duidelijk kunnen zijn.’

‘Daar volgt nu het curieuze moment. De overvallers waren nu met vijf man sterk. Twee gingen naar links en twee naar rechts. De vijfde liep middendoor, een vuurwapen gericht op de balie. Deze overvaller struikelde over het blokje en viel voorover. Hij krabbelde overeind en wenkte zijn tweede man, eentje die naar links was gelopen, en gilde tegen hem: “Als ik tijdens een overval vooroverval dan is de overval nog niet voorbij. Ik weet dat dit ons overvalt, maar als ervaren overvallers mag dit ons niet overvallen. Dus: als ik de volgende keer vooroverval overval je gewoon verder.” Een vreemd relaas voor een overvaller vind je niet?’

‘Inderdaad een rare opmerking. Zijn ze daarna ook verdergegaan met de overval?’

‘Ja, die tweede man was duidelijk onder de indruk van de woorden van de leider. Hij gaf met handgebaren aan zijn mede-overvallers aan dat het verdere plan moest worden aangehouden.’

‘Hoe verliep het verder?’

‘Dat mag ik u in het belang van onderzoek niet vertellen. Het lijkt ons wel helder dat we al die overvallen nu voorlopig zat zijn. We hebben nu een zeer geavanceerd camerasysteem geïnstalleerd en eventueel nog komende overvallen zullen aanmerkelijk beter geregistreerd worden.’

‘Kunt u iets duidelijker zijn over dat systeem?’

‘Dat mag ik u in het kader van onze veiligheidsvoorschriften niet zeggen.’

 

‘Ik wil u graag danken voor uw medewerking aan dit interview. U heeft erg veel niet gezegd is me opgevallen.’

‘Ik begrijp dat u meer had willen weten. De Democratische Volksbank is ook dankbaar voor de aandacht die u aan deze uitermate treurige incidenten wilt geven. Een overval vinden wij helemaal geen democratisch instrument, dat keuren we ten zeerste af.’

 

Einde transcriptie.